Tuesday, February 26, 2013

လြမ္းလို႕မဆံုးေရႊႀကိမ္လံုး

ဆရာ့ထံပါး ၿမဲခစား၍
တုိ႕မ်ားစာေပ သင္ေလးတုန္းက
တဖုန္းဖုန္းရုိက္ ႀကိမ္လုံးမုိက္ကုိ 
အူလႈိက္ သဲလႈိက္ မုန္းမိတယ္..................၊
ဆရာႏွင့္ေ၀း ႀကိမ္ေလးႏွင့္ကြာ 
ကုုိယ့္ရြာ ကုိယ့္ေျမ ကုိယ္ဌာေန၀ယ္
ကုိယ့္ဇာတ္ ကုိယ္ခင္း
ကုိယ့္မင္း ကုိလုပ္
ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္မွ
ႀကီးလွေမတၱာ ျမတ္ဆရာႏွင့္
ဆရာ့လက္သုံး ေရႊႀကိမ္လုံးကုိ
မဆုံးေန႔ရက္ လြမ္းမိတယ္..............။

No comments:

Post a Comment